چگونه زنبورها را در مناطق مسکونی نگهداری کنیم

محبوبیت زنبورداری در حیاط خلوت در حال افزایش است و باعث می شود افراد بیشتری زنبورهای عسل را به عنوان همسایه های خود داشته باشند. بر اساس نظرسنجی مسکن آمریکا در سال 2017 ، حدود 52 درصد از مردم در ایالات متحده محله خود را حومه شهر توصیف می کنند، در حالی که تنها 27 درصد محله خود را شهری و 21 درصد روستایی توصیف می کنند. این بدان معنی است که زنبورداران جدید احتمالاً در یک محله حومه شهر زندگی می کنند. علاوه بر این از آنجایی که یک کندوی معمولی لانگستروت فقط به چند فوت مربع جا نیاز دارد، تقریباً در همه حیاط خلوت ها فضای کافی برای نگهداری کندو وجود دارد، بنابراین تقریباً هر کسی که حیاط دارد می‌تواند به طور بالقوه زنبورها را نگهداری کند.

نگهداری موفقیت آمیز زنبورها در حومه شهر به چیزی بیش از فضای فیزیکی کندو نیاز دارد، زیرا نگهداری زنبورها در مجاورت مردم مجموعه دستورالعمل های خاص خود را دارد که باید رعایت شود. ابتدا قبل از خرید زنبور عسل یا تجهیزات، باید بررسی کنید که آیا قوانین جامعه/شهر/کشور/ایالتی که در آن زندگی می کنید به شما اجازه نگهداری از زنبورها را به شما می دهد یا خیر.

قوانین میتواندد به شما بگویند که آیا اجازه نگهداری زنبورها را دارید یا نه، حتی می تواند تعداد کندوهای مجاز را به شما اعلام‌کند. قوانین هم برای حمایت از زنبوردار و هم برای حمایت از مردم وضع شده است. آشنایی با قوانین، لذت بردن از سرگرمی و پاداش های شیرین آن را برای شما آسان تر می کند.

با همسایگان خود رابطه خوبی ایجاد کنید
اگر می خواهید زنبورها را در حیاط خلوت خود نگهداری کنید، همسایه خوب بودن مهم است. یک قانون کلی این است که قبل از اینکه به تهیه زنبور بپردازید، با همسایگان خود رابطه خوبی داشته باشید، آنها نیز به همان اندازه که شما در مورد سرگرمی جدید هیجان زده هستید، هیجان زده خواهند شد. اما اگر با همسایه یا همسایگان خود رابطه بدی دارید، زنبور گرفتن مانند ریختن بنزین روی آتش است. بهترین کار این است که از خود بپرسید: "همسایگانم در مورد من چه فکری می کنند؟" اگر با خودتان صادق هستید و پاسخ شما مثبت نیست، لیستی از کارهایی که می توانید انجام دهید تا نظر همسایگان خود را مثبت کنید ، بنویسید، در غیر این صورت ممکن است یک درگیری دائمی برای شما و زنبورهایتان پیش رو داشته باشید.

یک خط ارتباطی باز با همسایگان خود ایجاد کنید. شماره تلفن خود را به آنها بدهید و آنها را تشویق کنید تا در هر زمان که سؤالی داشتند، یا در صورت بروز هر گونه مشکلی، مانند نگرانی در مورد نیش زدن یا اگر انبوهی از زنبورها در حیاط خانه آنها تجمع کردند، تماس بگیرند. به جای اینکه اجازه دهید آنها وحشت کنند، بهتر است زنگ بزنند تا بتوانید همسایه زنبوردار خوبی برای آنها باشید و قبل از اینکه اوضاع از کنترل خارج شود به آن رسیدگی کنید.

هر زمان که با همسایگان خود صحبت می کنید، همیشه در مورد نگرانی هایی که ممکن است داشته باشند بپرسید و هر کدام را در حد توان خود پاسخ دهید. اگر پاسخ هیچ یک از سؤالات آنها را نمی دانید، همیشه می توانید برای یافتن پاسخ ، از زنبورداران با تجربه تر در منطقه خود یا با جستجو در منابع مورد اعتماد مانند صفحه منابع شبکه Cornell Pollinator بهره ببرید. در آخربه یاد داشته باشید که همیشه ایده خوبی است که با دادن شیشه های عسل به هر یک از همسایگان خود از "ابر قدرت" مقاومت ناپذیر زنبوردار استفاده کنید. هنگامی که طعم عسل خالص و محلی را می‌چشند، احتمالاً به یکی از بزرگ‌ترین طرفداران شما تبدیل می‌شوند و از داشتن زنبورها و عسل رایگان در این نزدیکی لذت خواهند برد.

به همسایگان خود در مورد زنبورها و گرده افشانی آموزش دهید
آموزش مردم در مورد زنبورها مهم است، زیرا عموم مردم غیر زنبوردار اغلب فکر می‌کنند که زنبورهای عسل، جلیقه‌های زرد، زنبورها و هورنت‌ها همه دوست دارند به هر انسانی که می‌بینند، حمله کنند. خیلی وقت‌ها وقتی کسی متوجه می‌شود که شما زنبور نگهداری می‌کنید، به کارتون‌های قدیمی Bugs Bunny  فکر می‌کند که در آن همه زنبورها از کندو بیرون می‌آیند و یک پتک غول‌پیکر را تشکیل می‌دهند تا مردم را به داخل زمین ببرد. بنابراین، ایده خوبی است که به همسایگان خود در مورد رفتار زنبور عسل آموزش دهید و توضیح دهید که چرا آنها نیازی به نگرانی ندارند.

نکات کلیدی که می توانید به آنها اشاره کنید شامل موارد زیر است:
1-  داشتن زنبورهای همسایه باعث افزایش تعداد زنبورهای حیاط آنها نمی شود
2-  زنبورهای عسل مسافت زیادی را برای جمع آوری غذا طی می کنند. آنها به طور معمول از گل ها تا فاصله 5 کیلومتری کندوی خود بازدید می کنند. زنبورها همچنین تمایل دارند در ارتفاع 9 متری و بالاتر، بسیار بالاتر از فضایی که مردم مشغول فعالیت هستند ، حرکت کنند.
3-  یک حیاط تقریباً به اندازه کافی گل برای نگهداری از کلنی زنبور عسل ندارد. حدود دو میلیون گل برای تهیه 450 گرم عسل مورد نیاز است و کلنی ها در صورت مساعد بودن شرایط می توانند بیش از 45 کیلو گرم عسل تولید کنند.
4-  گل ها مقدار محدودی شهد و گرده دارند، بنابراین صرف نظر از اینکه کندو در کجا قرار دارد، زنبورها تنها زمانی به حیاط شخصی می روند که گل ها با شهد و گرده او را به خود جذب کنند.
5-  زنبورها تمام غذای خود را از گیاهان دریافت می کنند. آنها مانند سایر حشرات لاشخور یا شکارچی نیستند. از طرف دیگر، ژاکت زردها جذب نوشابه های شیرین و برخی از غذاهای پیک نیک می شوند.
6-  زنبورهای عسل معمولاً حشرات ملایمی هستند.
7-  زنبورهای عسل فقط در صورت تحریک نیش می زنند و بیشترین نژادی که زنبورداران حومه شهر نگهداری می کنند نژادهای آرامی هستند که پرورش داده شده اند.
8-  زنبورهای عسل هنگام نیش می میرند، بنابراین فقط در صورت نیاز از نیش خود استفاده می کنند. این ممکن است در صورتی اتفاق بیفتد که به آنها ضربه زده شود، پا بر روی آنها گذاشته شود یا کندو آنها مختل شود.

از آنجایی که بسیاری از مردم هر حشره راه راه را که پرواز می کند "زنبور" می نامند، ایده خوبی است که تفاوت های زنبور عسل و دیگر زنبورها را به مردم آموزش دهیم، به خصوص اینکه بیشتر مردم توسط جلیقه زردها نیش می خورند. هرچه مردم بیشتر در مورد زنبورهای عسل بدانند، احتمال اینکه شما و زنبورهایتان در هر زمان که کسی نیش می‌خورد مورد سرزنش قرار بگیرید کمتر می‌شود. توضیح دهید که نیش زنبور عسل مانند قلاب ماهی خاردار است و باعث مرگ زنبورها در هنگام نیش زدن می شود. از طرف دیگر نیش ژاکت زردها مانند سرنگ دکتر بدون خار و صاف است و به ژاکت زردها اجازه می دهد که به طور مکرر از نیش خود استفاده کنند.

همچنین خوب است به این نکته اشاره کنیم که زنبورهای عسل هرگز در سوراخی در زمین یا در لانه‌ای که ظاهر کاغذی دارد زندگی نمی‌کنند، مخصوصاً در لانه‌ای که به شکل توپ از درخت آویزان است. یکی دیگر از راه‌های آسان برای به یاد آوردن تفاوت بین این دو، اشاره به این نکته است که زنبورهای عسل کدر (پوشیده از مو) و قهوه‌ای هستند، در حالی که ژاکت‌های زرد عملاً بدون مو هستند، صاف و براق به نظر می‌رسند و به رنگ زرد و سیاه هستند.

علاوه بر این با مردم در مورد تمام درختان، گل ها، میوه ها، آجیلی ها و سبزیجاتی که برای گرده افشانی به زنبورهای عسل وابسته هستند صحبت کنید. توضیح دادن به مردم که وجود زنبورها در اطراف به زیبایی حیاط آنها کمک می کند و باغچه های سبزی آنها رشد می کند سریع ترین راه برای تشویق مردم به استقبال زنبورهای شما در محله است.

زنبورستان خود را در مکانی راه اندازی کنید که شکایات را به حداقل برساند
هنگامی که با همسایگان خود رابطه خوبی برقرار کردید، جنبه مهم بعدی زنبورداری در حیاط این است که حیاط خود را به عنوان یک زنبورستان ارزیابی کنید. پیشنهادات کلی در مورد مکان قرار دادن کندوها، مانند رو به جنوب کندوها و روی زمین خشک و صاف، همچنان اعمال می شود. اما اگر همسایه‌های نزدیک دارید، بهترین روش‌های دیگری نیز وجود دارد که باید از آنها پیروی کنید. ابتدا، خوب است به این فکر کنید در حالی که کندو رو به جنوب بهترین است، که موجودات دیگر چگونه از حیاط شما استفاده خواهند کرد. شما همچنین باید به این فکر کنید که در فاصله چند متری جلوی کندوهای شما چه اتفاقی خواهد افتاد.

یکی از راه‌های تجسم مسیر پرواز زنبورها این است که در جایی بایستید که فکر می‌کنید کندوهای خود را بگذارید و شلنگی را در فاصله 3 تا 5 متری و حتی 6 متری جلوی خود اسپری کنید. احتمال خیس شدن کسی یا چیزی چقدر است؟ آن منطقه از حیاط چه نوع ترافیک پروازی ایجاد می کند؟ به همان اندازه مهم است که به نحوه استفاده همسایگان از حیاط خود فکر کنید، بنابراین ایده خوبی نیست که کندو را مستقیماً در خط ملک قرار دهید. در عوض کندوهای خود را 3 متر یا بیشتر از خط ملک قرار دهید. مطمئن شوید که در اطراف کندوها یا حیاط خود حصاری وجود دارد تا از نزدیک شدن تصادفی همسایگان کنجکاو به کندوهای شما یا راه رفتن در مسیر پرواز زنبورها جلوگیری شود.

راه دیگر برای دور نگه داشتن زنبورها و افراد از سر راه یکدیگر، استفاده از مانع پرواز است ، بوته های بلند، کنار گاراژ یا سوله شما، یا هر چیز دیگری که زنبورها را مجبور می کند فوراً به هوا پرواز کنند و از مردم دور شوند.همچنین مهم است که برای زنبورهای خود در ملک خود آبخوری تهیه کنید تا آنها برای بدست آوردن آب به استخر، کاسه حیولنات، تهویه مطبوع، حمام پرندگان یا سایر منابع آب همسایه مراجعه نکنند. یک منبع آب در فاصله 5 متری کندو(های) خود در تمام طول سال نگه دارید، به طوری که قبل از اینکه زنبورهای پیشاهنگ منابع آبی را در حیاط همسایه بیابند، به منبعی که برای آنها تهیه کرده اید متمایل شوند.

در هنگام گسترش توجه داشته باشید
اگر قصد دارید زنبورداری را شروع کنید ، اکثر منابع معتبر زنبورداری توصیه می کنند که با دو کندو شروع کنید. داشتن دو کندو در چند سال اول به شما کمک می کند تا هنر و علم زنبورداری را بیاموزید و در عین حال تجربه و منابع مناسبی را که برای نگهداری موفق زنبورهای سالم لازم است در اختیار شما قرار می دهد. با این حال پس از چند سال بسیاری از زنبورداران تمایل به گسترش و نگهداری بیش از دو کندو دارند. در حومه شهر اندازه قطعه شما تعیین می کند که چند کندو می توانید به طور واقعی و ایمن در ملک خود نگهداری کنید.

به طور کلی بهترین فرمولی که باید دنبال شود این است که در یک چهارم هکتار یا کمتر بدون احتساب کندوهای پنج قابی (nucs) سه کندو نگهداری شود. سپس به ازای هر یک چهارم جریب اضافی، سه کندوی دیگر اضافه کنید. بنابراین یک دوم جریب می تواند تا شش کندو، سه چهارم جریب می تواند تا نه کندو داشته باشد، و یک زمین یک جریب می تواند تا دوازده کندو داشته باشد.

صرف نظر از اندازه ملک شما، بسیار مهمتر است که همیشه به آرامی، در طول زمان، با اضافه کردن یک یا دو کندو در سال، کار خود را گسترش دهید.گسترش خیلی سریع در یک محله پرجمعیت می تواند منجر به تعامل شدید و ناخواسته زنبور عسل با همسایگان شود، که یکی از دلایلی است که چرا گسترش آهسته تر بهتر است. همچنین اگر زمانی که آماده گسترش دادن هستید، به جای اینکه حیاط خلوت خود را با تعداد زیادی کندو پر کنید، گزینه دیگر می تواند یافتن حیاط های دیگر نزدیک برای نگهداری کندوهای خود باشد. ممکن است افرادی را در جامعه خود بیابید که نمی خواهند از زنبورهای عسل مراقبت کنند، اما فقط برای سهیم شدن در عسل، از داشتن کندوهای شما در ملک خود استقبال می کنند.

جلوگیری از بچه دهی کندو
نگهداری زنبورها در یک منطقه مسکونی به این معنی است که برخی از جنبه های زنبورداری نسبت به زمانی که شما زنبورها را در مناطق روستایی توسعه نیافته و روستایی نگهداری می کنید، نگران کننده تر است. به عنوان مثال در حالی که همه زنبورداران سعی می کنند از بچه دهی کندوهای خود جلوگیری کنند، این عمل در کندوهای پرجمعیت احتناب ناپذیر است. در یک محله معمولی اگر زنبورهای شما بچه دهی کنند، احتمالاً در حیاط همسایه‌ها ساکن می‌شوند.

بر خلاف واکنش اکثر زنبورداران به دیدن یک بچه کندو، اکثر مردم عادی از دیدن ده ها هزار زنبور که در آسمان حرکت می کنند ، تا زمانی که جمع شوند و یک توپ وزوز بزرگ در حیاط پشتی کسی تشکیل دهند وحشت زده می شوند! بنابراین زنبوردار حومه شهر مسئولیت دارد که تمام تلاش خود را برای جلوگیری از بچه دهی کندوی خود انجام دهد. این شامل اقدامات زیر است:

•  همزمان با رشد کلنی ها یا جمع آوری عسل، طبق های کندوی اضافی را به موقع تهیه کنید و به هر کلنی فضای زیادی برای گسترش بدهید.
•  از کندوهای قوی را بچه گیری کنید.
•  با قرار دادن قاب‌های متناوب شانه خالی کشیده شده بین قاب‌های موجود لانه بچه‌زادگی، لانه‌ی بچه‌دار را گسترش دهید.
•  غالباً با ملکه های جوان کار کنید.

مشکلات را به سرعت حل کنید
یک ضرب المثل قدیمی زنبوردار وجود دارد که می گوید: "زنبورها هرگز کتابهای زنبورداری را نمی خوانند" که اشاره اتفاقات غیرمنتظره دارد. حتی برای زنبوردار باتجربه هم با بهترین پیش بینی ها، گاهی اوقات همه چیز طبق برنامه پیش نمی رود،. اگر می‌خواهید زنبورها را نزدیک به همسایگان خود نگه دارید، باید فعالانه به این فکر کنید که چه چیزی ممکن است اشتباه پیش بیاید و آماده باشید که فوراً با آن مقابله کنید.

برای گرفتن بچه کندو آماده باشید
از آنجایی که بچه دهی یک رفتار طبیعی برای زنبورهای عسل است، بهتر است در صورتی که زنبورهای شما بچه دهی کردند، زودتر آماده باشید. در اوایل بهار یک جعبه یا چمدان پر از وسایل جمع آوری بچه تهیه کنید و آن را برای کل فصل زنبورداری در مکانی مناسب نگهداری کنید. آماده شدن برای گرفتن یک بچه به این معنی است که شما برای پیدا کردن هر چیزی که نیاز دارید تقلای بیهوده نمی کنید. درعوض شما خیلی قبل از اینکه مشکلی ایجاد شود آماده خواهید بود که در یک لحظه آن را بازیابی کنید.

یک زنبوردار پشتیبان آماده داشته باشید
همچنین خوب است که یک زنبوردار پشتیبان، شاید یک دوست از باشگاه زنبورداری خود داشته باشید تا در صورت نیاز بتوانید با او تماس بگیرید. اگر قصد دارید بیش از یک یا دو هفته به خارج از شهر بروید، از او بخواهید تا زمانی که شما نیستید کلنی های شما را بررسی کند. یا اگر در زمانی که شما دور هستید و برای همسایه شما مشکلی پیش آمد با شما تماس بگیرد، همچنین دوست شما می تواند زنبورهای شما را بررسی کند و مشکل را حل کند. مطمئن شوید که وقتی دوستتان خارج از شهر است شما نیز متقابلا محبت او را جبران کنید.

از پستانداران ناخواسته در همسایگی خود جلوگیری کنید
خرس‌ها می‌توانند شکارچی‌های ویرانگر برای کلنی‌های زنبور عسل، به ویژه اگر در بسیاری از مناطق شمال شرقی ایالات متحده باشند. اگر در ده سال گذشته خرس هایی در منطقه شما مشاهده شده است، باید در لحظه راه اندازی زنبورستان خود یک حصار الکتریکی خرس نصب کنید. بهتر است به جای پاسخ به حمله خرس، این کار را برای پیشگیری انجام دهید. همانطور که بررسی کردید که آیا قوانینی در مورد نگهداری زنبورها وجود دارد یا خیر، ابتدا باید تأیید کنید که نصب حصار خرس در محل زندگی شما قانونی باشد. در غیر این صورت، باید زنبورستان دیگری برای نگهداری زنبورهای خود پیدا کنید.

اسکانک‌ها، راکون‌ها و موش‌ها نیز دوست دارند زنبورها و سایر مواد موجود در کندو را بخورند. برای شناسایی این حملات، به دنبال تجهیزات آسیب دیده، خراش یا رد پاهای گل آلود در ورودی کندو و زنبورهای جویده شده روی زمین مقابل کندو باشید. علاوه بر استفاده از حصارهای برقی برای دور نگه داشتن پستانداران بزرگ، زنبورداران همچنین می توانند کندوهای خود را حداقل 30 سانتیمتر از سطح زمین بلند کنند تا از ورود این حیوانات به کندوها جلوگیری کنند.

احتمال گزش را کاهش دهید
بسیار مهم است که زنبورداران حومه شهر فقط در فکر تهیه و استفاده از نژاد آرام زنبور عسل باشند. مهم است که از هر گونه نژادی که بیش از حد دفاعی است دوری کنید تا شما، خانواده و همسایگانتان بتوانید از بودن در فضای باز لذت ببرید. اگر متوجه شدید که زنبورهای شما دفاعی‌تر از آنچه می‌خواهید هستند، باید در اسرع وقت ملکه کلنی خود را تعویض کنید. خرید ملکه به صورت محلی نیز به شما کمک می کند که زنبورهایی را دریافت کنید که در منطقه جغرافیایی و آب و هوای شما رشد می کنند.

علاوه بر این، مهم است که به یاد داشته باشید که حتی اگر کندوهای شما ملایم هم باشند، می توانند حالت تهاجمی نیز داشته باشند. اگر پستانداران یا سارقانی از کندو شما به عنوان غذا استفاده کنند، زنبورهای شما ممکن است حالت دفاعی بگیرند. به طور مشابه هنگامی که زنبوردار در طول بازرسی از دود کافی استفاده نکند، زنبورها نیز می توانند بیش از حد تهاجمی شوند و در نتیجه زنبوردار هنگام بازدید زنبورها را له می کند. دود فرمون هشدار دهنده زنبور ها را می پوشاند و زنبورها را آرام نگه می دارد. رفتن به کندو بدون داشتن دودی می‌تواند غیرمسئولانه باشد، زیرا می‌تواند باعث شود که کلنی به طور فزاینده‌ای حالت تهاجمی پیدا کند. همه زنبورداران باید زنبورهای خود را در صورت نیاز با دود آرام کنند و برای زنبوردار حومه شهر استفاده از دودی به شدت توصیه می شود.

جلوگیری از سرقت
وقتی زنبورها درگیر غرایز غارت باشد، ممکن است مشکلاتی به وجود بیاید. غارت کردن یک رفتار مضر است زیرا می تواند انگل ها و بیماری ها را در بین کلنی ها گسترش دهد، می تواند کلنی های کوچک را به طور قابل توجهی ضعیف یا از بین ببرد، و می تواند یک منظره نگران کننده برای عابران باشد.

اگر تمام منابع شهد تمام شده باشد و کلنی غذای کمی داشته باشد، ضروری است که زنبورداران حومه شهر اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از رفتار غارتگری انجام دهند. در ایالت های شمال شرقی مانند نیویورک، غارت اغلب در دوره های کمبود در اواسط تیر ماه، اواخر شهریور و مهر اتفاق می افتد.

کارهای زیادی وجود دارد که یک زنبوردار حومه شهر می تواند برای جلوگیری و مدیریت سرقت انجام دهد :
•  می توانند شربت قند را فقط در شربخوری های هایی که داخل کندو هستند تغذیه کنند. شربخوری های بوردمن (ورودی) و ظروف باز شربت می توانند واکنش سرقت را تحریک کنند، زنبورهای بیگانه را به منطقه جذب کنند و یک دیوانگی ایجاد کنند.
•  باید مراقب باشند که در زمان کم آبی هیچ شربت قندی یا شهد نارس بیرون از کندو نریزند. اگر این کار را کردند، باید فوراً آن را تمیز کنند.
•  آنها می توانند کاهنده های ورودی یا صفحه های سرقت را روی کندوهای کوچکتر یا ضعیفتر نصب کنند تا از ورود سارقان جلوگیری کنند.
•  طبق های عسل باید قبل از خشک شدن شهد برداشته شوند، تا زمانی که برای استخراج به داخل آورده شوند، پوشیده بمانند و هرگز در زنبورستان بدون مراقبت رها نشوند.

در نهایت تمام مراحل استخراج عسل باید در داخل، در یک اتاق زنبور عسل انجام شود. پس از استخراج هم طبق های عسل مرطوب باید به طور موقت روی کندوها در زیر پوشش بیرونی قرار داده شوند تا توسط زنبورها تمیز شوند. توصیه می شود از قرار دادن طبق های بدون پوشش و مرطوب در فضای باز خودداری کنید، زیرا این کار باعث تشویق فعالیت های سرقت می شود.

سناریوهای بالقوه دیگری نیز وجود دارند که ممکن است به وجود بیایند که شما را ملزم به پاسخگویی می کند. مسئولیت اصلی شما به عنوان یک زنبوردار حومه شهر این است که همیشه سریع عمل کنید و هر مشکلی را قبل از تبدیل شدن به یک نگرانی اصلی حل کنید.

اطمینان حاصل کنید که زنبورهای شما انگل ها و بیماری ها را به سایر زنبورهای عسل و زنبورهای وحشی منتقل نمی کنند
امروزه کنه‌های واروآ بزرگ‌ترین تهدید برای کلنی‌های زنبور عسل در سراسر جهان هستند و کنترل کنه‌ها در یک منطقه پرجمعیت یک ضرورت بزرگ‌ است زیرا سلامت یک کلنی می‌تواند بر تعداد زیادی از کلنی‌های دیگر نیز تأثیر بگذارد. با افزایش زنبورداری در حیاط خلوت در حومه آمریکا، زنبورهای یک فرد احتمالاً با زنبورهای زنبوردار دیگر در تماس هستند. زنبورها به طور معمول تا 5 کیلومتر از کندو خود فاصله می گیرند، و اگر تمام زنبورداران حومه شهر را روی نقشه ترسیم کنید و شعاع 5 کیلومتری را در اطراف کندوهای آنها ترسیم کنید، به راحتی می‌توان همپوشانی زنبورهای همه را مشاهده کرد. نگهداری زنبورها در حومه به این معنی است که تصمیمات مدیریت زنبور عسل شما بر سلامت کلنی های خود و همچنین سلامت زنبورداران دیگر شما تأثیر می گذارد.

اگر در یک محله از حومه شهر زندگی می کنید، حفظ سطح پایین کنه ها در طول سال بسیار مهم است. اگر کلنی ها بدون مدیریت رها شوند و در نهایت از واروآ فرو بریزند ، کلنی های سالم در شعاع 5 کیلومتری ممکن است کلنی های در حال فروپاشی را غارت کنند و کنه ها را به کندوهای خود بازگردانند. محققان همچنین شروع به مطالعه این موضوع کرده‌اند که زنبورها از کلنی‌های در حال فروپاشی به طور فعال کندوی خود را ترک می‌کنند و به کلنی‌های سالم نزدیک می‌روند و کنه‌های خود را با خود می‌آورند.

در مناطقی که کندوهایی زیادی دارند، این "بمب های کنه" می تواند تهدید بزرگی برای کلنی های سالم باشد. افزایش جمعیت کنه‌ها از «بمب‌های کنه» به احتمال زیاد پس از پایان درمان‌های پاییزی اتفاق می‌افتد ، بنابراین بسیاری از زنبوردارانی که فکر می‌کردند کلنی‌هایشان عاری از کنه و آماده برای زمستان هستند، در واقع به پایان راه می‌رسند.

همانطور که برای ایمن نگه داشتن کل جمعیت انسانی مهم است که هر فرد در برابر بیماری ها واکسینه شود، در مناطق مسکونی نیز برای هر زنبوردار مهم است که جمعیت کنه های خود را مدیریت کند و از درمان های مورد تایید وزارت کشاورزی برای پایین نگه داشتن تعداد کنه ها در کلنی های خود استفاده کند.

زنبورهای عسل آلوده به ویروس‌های خاص و Nosema ceranae نیز می‌توانند این عوامل بیماری‌زا را به زنبورهای وحشی که از همان گل‌ها بازدید می‌کنند منتقل کنند. اگر زنبورهای عسل شما بیمار هستند، ممکن است به طور ناخواسته جوامع گرده افشان وحشی را در معرض خطر قرار دهید. بخشی از مسئول بودن زنبورداری به این معنی است که مطمئن شوید زنبورهای شما تهدیدی برای محیط زیست نیستند.

زباله ها را به درستی دفع کنید
برای زنبورداران حومه شهر مهم است که حیاط خود را تمیز نگه دارند و تمام ضایعات زنبورداری و محصولات جانبی کندو را به درستی دفع کنند. قاب های قدیمی ، تجهیزات شکسته و موم قدیمی باید در کیسه های زباله (برای جلوگیری از سرقت) مهر و موم شده و در سطل های زباله قرار داده شوند. تغذیه کندو و ظروف شربت باید آبکشی شود تا باقیمانده شکر شسته شود. مهم است که زنبورستان شما هیچ آفتی مانند زنبورها، جوندگان یا اسکنک ها را جذب نکند. با تمیز نگه داشتن ناحیه زنبور عسل، اطمینان حاصل می کنید که هیچ موجود ناخواسته ای وارد محیط شما نمی شود.

به یک باشگاه زنبورداری محلی بپیوندید
بهترین کاری که می توانید انجام دهید تا مطمئن شوید که زنبوردار خوبی هستید این است که به باشگاه زنبورداری محلی خود بپیوندید. یک باشگاه شما را با زنبورداران باتجربه مرتبط می کند که می توانند به شما کمک کنند زنبوردار بهتری شوید و در مورد نگهداری زنبورها در جامعه خود مشاوره ارائه دهند. با پیوستن به یک باشگاه همچنین می‌توانید دوست زنبورداری را پیدا کنید که بتواند در مواقع نیاز به شما کمک کند و شاید در زمانی که خارج از شهر هستید از کلنی‌های شما مراقبت کند.

صرف نظر از اینکه چقدر می دانید، همیشه چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد زنبورها و زنبورداری وجود دارد، به همین دلیل است که داشتن شبکه ای از زنبورداران دیگر در منطقه شما بسیار مهم است. باشگاه‌های زنبورداری می‌توانند شما را در جریان آخرین تحقیقات، بهترین درمان‌های کنه‌های مورد تایید وزارت کشاورزی برای استفاده در منطقه خود قرار دهند و جامعه‌ای را برای شما فراهم کنند که همیشه مایل به صحبت در مورد زنبورها باشد.

زنبورداری در حیاط خلوت یک سرگرمی لذت بخش و مفید است. این کاری است که تمام خانواده می توانند با هم انجام دهند، یا کاری است که شما می توانید خودتان برای چند لحظه تنهایی انجام دهید. داشتن زنبورها در حیاط خلوت به این معنی است که می توانید یک فنجان قهوه بردارید و به بیرون بروید تا با کلنی های خود بنشینید و مشغول تماشای زنبورهای خود در محل کار باشید. چند الزام اضافی برای نگهداری زنبورها در حومه شهر وجود دارد، اما موضوع اصلی و قانون طلایی زنبورداری حومه شهر احترام به همسایگان، زنبورهای خود و محیط اطرافتان است . 

نویسنده : Frank Mortimer